Na političke manipulacije i laži plasirane na portalu Tuzlalive od strane njihovog autora Ekrema Avdića reagovala je i Fondacija Istina Pravda Pomirenje.

Šta učiniti kada se susrećete sa patološkim novinarstvom? Tamo gdje prestaje razum – počinje kvazi novinarstvo Ekrema Avdića ( u deljem tekstu: Državni Činovnik U Tuđem Stanu. Kako neoprezno, a možda i s namjerom – on reagova kao produžena ruka tužioca za ratne zločine, Milana Petrovića,  jer je svojoj škrabotini dao naslov: Ilija Jurišić u raljama JNA. I Milan Petrović tvrdi da je Ilija, prenoseći naredbu, ugrozio živote pripadnika JNA. Tužilac zna, ali podvljuje i podmeće. De facto15. maja 1992. godine nema JNA. Dvije decenije kasnije Državni Činovnik U Tuđem Stanu tvrdi da je Ilija Jurišić u raljama JNA. Da li to on zna nešto više i od samog tužioca ili se samo pridružuje njegovim podvalama i podmetanjima?
Sveznajući Državni Činovnik U Tuđem Stanu u svom tekstu ne ostavlja dilemu, jer to ponavlja cijelo vrijeme od kako je Ilija postao predmetom opservacije srpskog pravosuđa, kada tvrdi  da je za njegove odvjetnike «neinformirana i dozlaboga sujetna tuzlanska vlast angažirala Đorđa Dozeta, bivšeg sudiju Vojnog suda u Beogradu, koji je u zatvor slao sve one koji tokom rata nisu htjeli da pucaju na Iliju Jurišića i  sve nas...» Naravno, i opet, ne prvi put, «zakačio» je i drugog advokata, Stevana Protića. Ponavlja se Državni Činovnik U Tuđem Stanu iz vremena kada je u činovničkoj dokolici brinuo o tiražu „Tuzlanskog lista“ i tražio od predsjednika Fondacije da mu se objasni zašto umjesto „Oslobođenja“ nije izabrana njegova (?) novina za besplatnu distribuciju video-filma “Žrtva je krivac“.
    PRVA LAŽ: Kada je Ilija uhapšen u Beogradu 11. maja 1992. godine, brzom intervencijom načelnika Jasmina Imamovića, u Opštini je isti dan održan sastanak kome je prisustvovao i ugledni tuzlanski advokat Rifat Konjić. Prisutni su bili Ilijina supruga Stoja i njihov sin Saša. Od Konjića je zatražena preporuka, jer je hitno trebao advokat koji će što prije stupiti u kontakt sa pritvorenim Jurišićem. Preporučen je gospodin Stevan Protić i on je istog dana, posjetio Jurišića u pritvoru gdje je i potpisana  punomoć. To je vrijeme istražnog postupka.
    Mjesec ili dva kasnije, kao predsjednik Fondacije Istina Pravda Pomirenje, odlazim u Beograd i susrećem se sa Jurišićevom suprugom Stojom. Ona mi kaže da se savjetovala sa gospođom Natašom Kandić u potrazi za uslugama još jednog advokata. Gospođa Kandić  je preporuučila  Đorđa Dozeta sa kojim smo stupili u kontakt istog dana i napravili konekciju prethodnog i novog branioca.
   
    DRUGA LAŽ: Državni  Činovnik U Tuđem Stanu tvrdi da se i «nadalje sudski proces vodi bez neutralnih međunarodnih promatrača, bez prisustva srbijanske i međunarodne javnosti». Istina je slijedeća i lako provjerljiva. Cijelo vrijem obje faze sudskog postupka vršen je monitoring od strane Fonda za humanitarno pravo iz Beograda (provjeriti web stranicu Fonda) i Helsinškog komiteta za ljudska prava iz Beograda i povremeno diplomatskog osoblja ambasade BiH u Beogradu, uključujući prvo otpravnicu poslova Amiru Arifović Harms, a potom i ambasadora Borišu Arnauta, te Misija OSCE-a u Beogradu. Kada je donesena prvostepena presuda Monitoring izvještaj o neprofesionalnosti beogradskog pravosuđa, što ga je sačinila Fondacija Istina Pravda Pomirenje, proslijeđen je na više od stotinu međunarodnih adresa, među kojima Jelko Kacin, specijalni izvjestilac Evropske komisije za Srbiju, Komitetu za ljudska prava UN-a, odbori i komiteti za ljudska prava Vijeća Evrope i Evropskog parlamenta, OSCE-u. Naš monitoring dobili su Amnesty Internacional, Human Rights Watch, Helsinški komitet za ljudska prava Kongresa SAD.  Uključene su i ambasade zapadnih zemlja (SAD, Engleska, Švedska, Njemačka, Francuska, Italija, Danska, Norveška, Turska ...) u Beogradu, a monitoring su dobile i desetina članova Evropskog parlamenta i Vijeća Evrope koji su se u javnosti eksponirali kao zaštitnici ljudskih prava, profesionalnog i nezavisnog pravsuđa.
A što se tiče «srbijanske javnosti» činjenice su slijedeće: Advokati i Fondacija Istina Pravda Pomirenje održali su press - konferenciju u Međunarodnom press-centru u Beogradu dan prije otvaranja glavne rasprave. Čitav postupak su korektno pratili neki mediji  kao što su portali  „e-novine“ i „peščanik“ , list „Danas“  i redovno radijski servis „Slobodna Evropa“.  Povremeno su se  uključivali  listovi „Republika“ «Večernje novine», «Politika», «Blic»,  agencija TANJUG , a napravljena je i specijalna emisija na TV B92. Istini za valju neki njihovi izvještaji nisu se bitnije razlikovali od načina kako je Državni Činovnik U Tuđem Stanu pratio proces u Beogradu u „Tuzlanskom listu“.
    TREĆA LAŽ: O «nesposobnosti i kurumpiranosti odvjetnika» ne želim suditi, o tome će, ukoliko osjete da je potrebno, progovoriti oni, ali jedno pitanje kao malj udara u glavu Državnog Činovnika U Tuđem Stanu: Čija je zasluga što je Apelacioni sud ukinuo sramnu prvostepenu presudu i Iliju Jurišića pustio na slobodu?  Da to nije bila posljedica njegvih brljotina u „Tuzlanskom listu“ i sada na portalu Tuzlalive?
    ČETVRTA LAŽ: Ne može se prešutjeti ni podmetanje  Državnog Činovnika U Tuđem Stanu,  koji tvrdi, da su amateri iz Opštine «za potrebe odbrane Ilije Jurišića formirali Fondaciju Istina Pravda Pomirenje».
Istina je slijedeća i lako provjerljiva: Osnivač Fondacije Istina Pravda Pomirenje je Sinan Alić, a to je urađeno (provjeriti Registar fondacija i udruženja građana pri Ministarstvu pravde BiH – broj RF-45/06, Knjiga II) 11. juna 2006. godine. Dakle, 11 mjeseci prije nego što će na beogradskom aerodromu biti uhapšen Ilija Jurišić.
    I sva sreća da je Fondacija već bila u funkciji, jer je odmah, po osnivanju, na svoja pleća primila prvi udar na komandnu strukturu 2. korpusa Armije BiH u predmetu poznatom kao «Vareš». Zahvaljujući sredstvima Fondacije i angažovanju advokata od strane osumnjičenih (to je obavezujuća procedura regulisana aktima Fondacije i zapamti to već jednom Državni Činivniče U Tuđem Stanu) sve je, za dobrobit osumnjičenih, okončano u istražnoj fazi.
Nama u Fondaciji je jasna patološka mržnja Državnog Činovnika U Tuđem Stanu koju ima prema političkoj opciji kojoj pripada i sam Jurišić, ali zašto njega uvlaći u svoju sumanutu i prljavu igru. Podrška koju ima Jurišić, ali i Fondacija,  je velika i svjedoči o potpunom političkom i gotovo opštem društvenom konsensusu kada je riječ o odbrani istine o agresiju na BiH. Slučaj Jurišić je to u svojoj suštini. To jedinstvo deomonstrirano je i zajedničkom posjetom Sarajevu što je primijećeno kao neki tuzlanski specifikum i vrijednost. Bez presedana na be-ha političkoj sceni. Zašto li to karikira Državni Činovnik U Tuđem Stanu?
Ta podrška može se provjeriti i na web stranici Fondacije. Sredstva za odbranu izdvajali su mnogi: od  Opštine Tuzla do Vlade TK; od Muftijstva Tuzlanskog do BOSS-a; od Menproma do Tehnograd-inženjernga; od Giproma do Livnice čelika i Tehnograd Compani; od Rudnika Kreka do Termoelektrane Tuzla; od Kantonalmnog odbora SDA TK do Opštinskog odbora SDP Tuzla; od Opštine Banovići do Opštine Srebrenik; od čansih ljudi u institucijama federalne vlasti kao što su Mustafa Mujezinović, ex premijer i Nermin Nikšić, sadašnji premijer; od Svetozara Pudarića, potpredsjednika FBiH do ministra za boračka pitanje FBiH Zukan Heleza; od građana Tuzle, Zenice, Sarajeva, Mostara, Goražda, Bihaća, u akciji humanitarnog telefona do Cosmos  Comerca, Terakopa i DOO «Ibra; od gračaničkog «Variplasta do BH Telecoma; pa sve do pojedinaca kao što su Hasanović Kademlija, Delilović Namik, prim.dr Jelkić Muhamed, Suzanne Arbanas, Subašić Mehmed, prof. dr Mirsad Đonlagića itd. itd. itd. Izvinjavamo se ako smo nekoga nenamjerno preskočili.
Mržnja, podvale, insinuacije i laži su u fazi metastaze i potpuno blokirale rasuđivanje Državnog Činovnika U Tuđem Stanu. Po njemu Ilija ne vidi šta mu se podmeće, okružuju ga loši nedobronamjerni ljudi, ima loše advokate...
Samo je Državni Službenik u Tuđem Stanu dobronamjeran!?

Sinan Alić, predsjednik
 Fondacije Istina Pravda Pomirenje